Het eerste biomagnetische signaal werd in 1863 aangetoond door Gerhard Baule en Richard McFee in een magnetocardiogram (MCG). Zij gebruikten daarvoor magnetische inductiespoelen om velden te detecteren die door het menselijk hart werden gegenereerd. In de afgelopen anderhalve eeuw heeft de technologie grote sprongen voorwaarts gemaakt en is ook de gevoeligheid van de apparatuur aanzienlijk toegenomen. De introductie van SQUID-technologie (superconducting quantum interference device) in de vroege jaren zeventig is hierbij de grootste doorbraak geweest en sindsdien hebben wetenschappers aangetoond dat ECG- en MCG-signalen vrijwel parallel aan elkaar lopen.
Wat is SQUID-technologie?
SQUID-technologie is een supergeleidend kwantuminterferentie-apparaat dat een mechanisme gebruikt om extreem zwakke magnetische signalen te meten, zoals subtiele veranderingen in het elektromagnetische energieveld van het menselijk lichaam. Een SQUID werkt met behulp van een Josephson-knooppunt.
Een Josephson-knooppunt bestaat uit twee supergeleiders, gescheiden door een isolerende laag die zo dun is dat elektronen er doorheen kunnen. Een SQUID bestaat uit kleine lussen van supergeleiders die Josephson-knooppunten gebruiken om superpositie te bereiken: elk elektron beweegt gelijktijdig in beide richtingen. Omdat de stroom in twee tegengestelde richtingen beweegt, hebben de elektronen het vermogen om als qubits te werken (die theoretisch kunnen worden gebruikt om quantum computing mogelijk te maken).
Wetenschappers gebruiken SQUID-technologie voor een verscheidenheid aan testdoeleinden die extreem gevoelige meetapparatuur vereisen, waaronder technische, medische en geologische apparatuur.
HeartMath’s onderzoek naar het hartmagnetisch veld
Zoals veel mensen wellicht al wel weten, is HeartMath Insitute in de VS een pionier in het werkveld van neurocardiologie. Sinds de jaren 80 doen de wetenschappers van HeartMath al onderzoek naar de magnetische velden die door het hart worden geproduceerd, hoe deze betrokken zijn bij energetische communicatie. Deze energetische communicatie wordt ook wel cardio-elektromagnetische communicatie genoemd.
Ons hart is de krachtigste bron van elektromagnetische energie in het menselijk lichaam en produceert het grootste ritmische elektromagnetische veld van alle organen van het lichaam. Het elektromagnetische veld van het hart is ongeveer 60 keer groter in amplitude dan de elektrische activiteit die door de hersenen wordt gegenereerd. Dit veld, gemeten in de vorm van een elektrocardiogram (ECG), kan overal op het lichaam worden gedetecteerd. Bovendien is het magnetische veld dat door het hart wordt geproduceerd tot op 1 meter afstand van het lichaam in alle richtingen meetbaar met behulp van op SQUID gebaseerde magnetometers.
Naar aanleiding van de bevindingen dat de timing tussen pulsen van het magnetische veld van het hart wordt gemoduleerd door verschillende emotionele toestanden, heeft HeartMath verschillende onderzoeken uitgevoerd die aantonen dat de magnetische signalen die door het hart worden gegenereerd, het vermogen hebben om individuen om ons heen te beïnvloeden.
Bij elke contractie produceert het hart onder invloed van de druk elektromagnetische golven. Deze elektromagnetische patronen de dragers zijn van emotionele informatie en dat zijn de trillingen met een hogere frequentie die in het EEG worden aangetroffen. Deze patronen die meetbaar zijn met de SQUID-technologie brengen we over op onze omgeving en deze worden ook door mensen in onze omgeving weer verwerkt.
Biomagnetische communicatie
De wetenschappers van HeartMath Institute hebben ontdekt dat er een directe relatie bestaat tussen de hartritmepatronen en de spectrale informatie die is gecodeerd in de frequentiespectra van het magnetische veld dat door het hart wordt uitgestraald. Informatie over iemands emotionele toestand wordt dus gecodeerd in het magnetische veld van het hart en wordt door het hele lichaam en naar de externe omgeving gecommuniceerd.
Deze bevindingen illustreren het belang van positieve emoties voor onze gezondheid. Ze zijn tevens een verklaring voor het feit dat we het vaak aanvoelen als iemand een negatieve energie om zich heen heeft, of als iemand ‘de kamer vult’.
Het menselijk lichaam zit vol met mechanismen om de externe omgeving te detecteren. Dit zijn in eerste instantie de bekende zintuigorganen, zoals de ogen, oren, huid, neus en huid. Met onze zintuigen zijn we in staat om aanraking, temperatuur, licht en geluidsgolven waar te nemen.
De interactie tussen twee mensen is een zeer verfijnd proces waarbij veel subtiele factoren betrokken zijn. De meeste mensen denken bij communicatie aan verbale en non-verbale communicatie, zoals gesproken woorden, gezichtsuitdrukkingen, stemklanken en gebaren.
Daarnaast is er echter ook nog sprake van een invloedrijk elektromagnetisch of communicatiesysteem dat op onderbewust niveau werkt. Dit energetische communicatiesysteem is in staat om aan te voelen wat andere mensen voelen en speelt een belangrijke rol in de mate waarin we in staat zijn effectief met anderen te communiceren. De soepelheid of het verloop van elke sociale interactie hangt in grote mate af van het tot stand brengen van een spontane energetische connectie.
Wanneer deze energetische connectie eenmaal is gemaakt, synchroniseren de andere communicatiesystemen, waarbij spraak, bewegingen, houdingen en toonhoogte meegaan in de meesleuring of koppeling tussen individuen.
Al deze bijzonder subtiele energetische communicatie is waarneembaar met SQUID-technologie, waarmee HeartMath Institute in de US werkt. Als je meer wilt weten over de honderden onderzoeken die HeartMath reeds heeft uitgevoerd naar hartcoherentie en energetische communicatie, dan adviseer ik je om de research-pagina van HeartMath te bezoeken.
